Hispaniole Calyptophilidae to unikalna rodzina ptaków endemiczna dla wyspy Hispaniola w regionie Karaibów. Znana również jako Chat-Tanager, ta mało zrozumiała rodzina ptaków składa się z dwóch gatunków, które były wcześniej klasyfikowane jako tanagry.
1.1 Występowanie i środowisko
Hispaniole Calyptophilidae, jak sama nazwa wskazuje, jest endemiczna dla Hispanioli, dużej wyspy na Karaibach dzielonej między Haiti i Dominikanę. Ptaki te zasiedlają różne środowiska, w zależności od gatunku, ale zwykle można je znaleźć w gęstych lasach.
1.2 Opis gatunku
Calyptophilidae są małymi do średniej wielkości ptakami, z mocnymi, szpiczastymi dziobami idealnymi do jedzenia owadów i owoców. Oba gatunki różnią się nieco kolorystyką, ale mają podobne rozmiary i kształty.
2. Gatunki Hispaniole Calyptophilidae
2.1 Calyptophilus tertius (Green-tailed Warbler)
Calyptophilus tertius, czyli Green-tailed Warbler, to gatunek endemiczny dla zachodniej części Hispanioli, głównie w górach Massif de la Hotte i Massif de la Selle. Charakteryzuje się ciemnozielonym ogonem, szarym ciałem i rudymi plamami na głowie.
2.2 Calyptophilus frugivorus (Grey-crowned Palm-Tanager)
Calyptophilus frugivorus, znany również jako Grey-crowned Palm-Tanager, jest szeroko rozpowszechniony na całej Hispanioli. Ma szare ciało, białe gardło i charakterystyczną szarą „koronę” na głowie. Jak sama nazwa wskazuje, ten gatunek jest znany z zamiłowania do owoców, zwłaszcza tych rosnących na palmach.
3. Historia odkrycia i klasyfikacji
Hispaniole Calyptophilidae mają skomplikowaną historię klasyfikacji. Oba gatunki były początkowo uważane za tanagry, ale badania genetyczne przeprowadzone na początku XXI wieku wykazały, że są one dość odrębne, co doprowadziło do stworzenia nowej rodziny – Calyptophilidae.
3.1 Calyptophilus tertius (Green-tailed Warbler)
Calyptophilus tertius został po raz pierwszy opisany przez amerykańskiego ornitologa Charlesa Cory’ego w 1885 roku. Mimo że jest rzadko spotykany, zdobył sobie status „najmniej zaniepokojonego” na liście Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN), ze względu na szeroki zasięg występowania.
3.2 Calyptophilus frugivorus (Grey-crowned Palm-Tanager)
Calyptophilus frugivorus został odkryty nieco wcześniej, w 1867 roku, przez niemieckiego ornitologa Augusta von Pelza. Ten gatunek ma nieco większy zasięg niż C. tertius i również jest klasyfikowany jako „najmniej zaniepokojony” przez IUCN.
4. Status ochrony i zagrożenia
Choć oba gatunki są klasyfikowane jako „najmniej zaniepokojone”, nadal stoją w obliczu pewnych zagrożeń. Zmiana użytkowania ziemi, szczególnie wycinanie lasów, stanowi największe zagrożenie dla tych gatunków. Hispaniola jest jednym z najbardziej zdeforestowanych obszarów na Karaibach, co stanowi poważne zagrożenie dla tych leśnych ptaków.
C. frugivorus jest szczególnie narażony na zagrożenia związane z rolnictwem, ponieważ często zasiedla obszary blisko plantacji bananów. C. tertius jest nieco bardziej odporny na te zmiany, ale nadal cierpi na skutek utraty środowiska.
5. Badania nad Hispaniole Calyptophilidae
Ze względu na trudności z obserwacją tych gatunków, nie jesteśmy w stanie dokładnie określić ich populacji. Naukowcy nadal pracują nad zrozumieniem ich ekologii, zwyczajów żywieniowych i wzorców migracji.
Badania genetyczne przyczyniły się do zrozumienia ich ewolucji i pokrewieństwa z innymi gatunkami ptaków. Nowoczesne technologie, takie jak telemetria satelitarna, są również wykorzystywane do śledzenia ruchów tych ptaków, co pomaga naukowcom zrozumieć ich potrzeby siedliskowe.
Hispaniole Calyptophilidae to niewielka, ale fascynująca rodzina ptaków endemiczna dla Karaibów. Chociaż oba gatunki są obecnie klasyfikowane jako „najmniej zaniepokojone”, nadal są narażone na zagrożenia związane z utratą środowiska.
Więcej badań jest potrzebnych do zrozumienia ich biologii i ekologii, co pomoże w opracowaniu skutecznych strategii ochrony dla tych unikalnych ptaków. Bez względu na to, czy jesteś ornitologiem, czy po prostu miłośnikiem ptaków, Hispaniole Calyptophilidae zasługują na naszą uwagę i ochronę.
