Brodacz antwerpski
Brodacz antwerpski jest jedną z niewielu ras karłowatych nie posiadających swojego dużego odpowiednika. Pierwsza wzmianka, a właściwie wizerunek kury tej rasy pochodzi z XVII wieku, a uwieczniony został na obrazie Alberta Cuypa. Pierwszy zapis pochodzi z XIX wieku i wskazuje Holandię jako kraj pochodzenia rasy. Obecnie uważa się, że ptaki te wyhodowane zostały w północnej Belgii (okolice Antwerpii).
Obecnie rasa ta uznawana jest za najważniejszy produkt eksportowy wśród belgijskich ras kur ozdobnych. Poczta belgijska wyemitowała nawet znaczek pocztowy z wizerunkiem koguta tej rasy o ubarwieniu przepiórczym.
Brodacze antwerpskie należą do najmniejszych ras karłowatych. Ich ciało jest krótkie, krępe, ptaki utrzymują umiarkowanie wyprostowaną postawę. Posiadają brodę (bródkę i bokobrody) i bogato opierzoną szyję. ich oczy mają barwę ciemnobrązową, na głowie znajduje się grzebień różyczkowy z małymi, zaokrąglonymi wzniesieniami. Hodowane są dwie odmiany brodacza antwerpskiego – ogoniasta oraz bezogoniasta. U pierwszej ogon noszony jest w stanie nieco złożonym, sierpówki są jedynie odrobinę dłuższe od sterówek i lekko wygięte. U odmiany bezogoniastej siodło ma kształt małej piłki. Obie odmiany noszą skrzydła nisko, tuż nad ziemią.
Te niewielkie kurki są niezwykle popularne nie tylko w swoim rodzinnym kraju, ale i na całym świecie. W wielu krajach (np. Anglii, Niemczech czy Australii) powstały nawet kluby zrzeszające miłośników i hodowców brodaczy antwerpskich.
Kury te są aktywne, radosne i bardzo przyjaźnie nastawione do ludzi i innych zwierząt. Odpowiednio traktowane szybko się oswajają i nabierają zaufania. Jedynie podczas sezonu lęgowego koguty mogą stać się agresywne (także w stosunku do właściciela) – bywa, że atakują i dziobią. Poza tym newralgicznym okresem są jednak zupełnie nieszkodliwe.
