Gołoszyjka siedmiogrodzka
Co do powstania tej rasy są różne teorie, ale przyjmuje się że pochodzą z terenów Węgier, które wtedy należały do cesarstwa Austro-Węgierskiego, a dokładniej powstały podobno z krzyżówki indyjskich kur kulm (które są w typie bojowym) wraz z kochinami i kurami malajskimi. Poprzez selekcje hodowlane stały się dzisiejszymi gołoszyjkami, podobno główne skupisko tych kur było w Siedmiogrodzie (a wszyscy zainteresowani historią polski wiedzą, że Polska prowadziła częste wojny na tym terenie, a także te ziemie wchodziły w skład Królestwa Polskiego i tym sposobem zaczęły się one rozprzestrzeniać na terenach polskich).
W ten sposób powstała na naszym terenie odmiana gołoszyjki lubelskiej, rasa ta nie jest jeszcze dokładnie opisana, dlatego podczas wystawiania na wystawach nie jest oceniana. Ta odmiana jest przystosowana do naszego klimatu, jedynie jej duży grzebień może przemarznąć podczas tęgich mrozów. Występują w wielu odmianach barwnych: białej, czarnej, jastrzębiatej, czerwonej, złocisto-jastrzębiatej i kuropatwianej.
Cechą charakterystyczną dla rasy jest goła, nieopierzona szyja wygięta w literą „S", która powinna być pokryta dobrze ukrwiona czerwoną szyją. Głowa także powinna być słabo upierzona z grzebieniem pojedynczym i różyczkowym, dzwonki i zausznice również czerwone, kolor oczu pomarańczowy. Nieopierzone stopy, słabo upierzona pierś, zaś dobrze linia dolna. Czasami pojawiają się drobne pióra na szyi, nie jest to jednak zbytnia wadą, która eliminuje kurki z hodowli, w następnych krzyżowaniach wychodzą typowe gołoszyjki. Nogi powinny być barwy od jasnoróżowej do bladoniebieskiej, niedopuszczalna jest barwa żółta. Gołoszyjki używane do krzyżówek z innymi rasami przekazują nagą szyję.
Ciężar ciała koguta 2,5 do 3 kg, a kury 2 do 2,5 kg a miniatura kogut 900 g a kura 800g, jajka znoszą białe, żółtawe do szarych. Gołoszyjki lubelskie o masie koguta 4 do 5 kg a kury 3 do 4 kg jaja o barwie jasnej do ciemnobrązowej.
