Bojowiec nowoangielski miniatura
Około 150 lat temu angielscy hodowcy stworzyli rasę kur bojowych - bojowce nowoangielskie. Po wprowadzeniu zakazu urządzania kogucich walk, rozpoczęto pracę nad uzyskaniem delikatniejszej budowy, tym samym nadając rasie bardziej wystawowy charakter. Niemal jednocześnie Anglicy, J. Crosland i W. F. Entwisle wyhodowali formę miniaturową (posługując się prawdopodobnie jedynie odpowiednią selekcją, ukierunkowaną na zmniejszanie sylwetki), współcześnie uznawaną za perłę wśród ras miniaturowych. Już w 1880 roku powstał w Anglii klub hodowców nowoangielskch bojowców, zarówno dużych, jak i miniaturowych. Każdy, kto sądzi, iż nowoangielskie bojowce są agresywne, myli się. Miniatury należą do jednych z najspokojniejszych, co nie oznacza jednak, że są płochliwe.
W obu rasach sylwetka ptaków powinna przypominać odwrócone żelazko. Tułów w partii przedniej szeroki, z wysoko uniesionymi, odstającymi barkami. Szeroka pierś i mały brzuch. Szerokość siodła, w końcowej strefie grzbietu, delikatnie zaznaczona. Upierzenie słabe. Ogon kogutów wyposażony jedynie w krótkie, wąskie sierpówki. Krótkie skrzydła muszą przylegać płasko do ciała i kończyć się przy tułowiu. Długa i wąska szyja. Długie uda, z długimi mocno stojącymi skokami. Na głowie, o klinowatym kształcie, pojedynczy grzebień. Małe dzwonki i zausznice. Barwa oczu zależy od typu umaszczenia.
