Perlice
Perlice domowe Numida meleagris zwane również pantarkami lub zdrobniale perliczkami, pochodzą z Afryki Środkowej, obecnie w stanie dzikim żyją na Półwyspie Arabskim, Karaibach, Madagaskarze, Australii i Nowej Zelandii. Są doskonale przystosowane do przemierzania dużych odległości w poszukiwaniu pokarmu, którym są owady i nasiona. Tolerują bardzo dobrze wysokie temperatury, oraz niedobór wody. Udomowione, zachowują wiele cech swych dziko żyjących przodków. W Europie hodowano je już dwa tysiące lat temu, ze względu na wyborne mięso.
Współcześnie hodowane perlice są dobrymi nioskami, znoszą rocznie 130 - 150 smacznych jaj, o masie 40 - 45g i skorupach koloru od kremowego do brązowego, niekiedy ciemno nakrapianych.
Samce są nieco większe od samic i ważą około 2,0 kg, a samice - 1, 8 kg. Sterówki ogona są noszone nisko a tułów skręcony ukośnie, to sprawia wrażenie lekko garbatej sylwetki. Głowa ptaka jest mała, pokryta nieopierzoną skórą barwy jasnoniebieskiej, wyposażona w hełm w postaci rogu, który u samców jest większy. W dolnej części głowy wiszą czerwone dzwonki, oczy perlicy są brunatne. Upierzenie ptaków jest najczęściej niebieskie z połyskiem, nakrapiane drobnymi białymi cętkami.
Udało się jednak wyhodować kilka odmian barwnych. Prócz ptaków o upierzeniu stalowo - niebieskim pokrytym białymi, perełkowatymi plamkami występują barwy: fioletowa częściowo pokryta białymi plamkami, błękitna perełkowata (porcelanowa), żółta perełkowata, czysto biała i czysto żółta. U wszystkich ciemnych odmian spotyka się czasami białe lotki pierwszego rzędu, jak również duże, białe plamy szczególnie na piersi, tak zwane szeki.
Gatunek ten nie tworzy konkretnych ras.
